Vrijwilligers Mary en René Holleboom:  “We leven er elk jaar naartoe” 

Vanaf de eerste editie in 2001 zijn ze betrokken bij Kopje Cultuur: Mary en René Holleboom. “We zijn een vliegende keep en maken zoveel leuke dingen mee.” 

“Eigenlijk zijn we er min of meer ingerold. Onze zoon speelde gitaar en hij trad op met de muziekschool. Hij had een ook een kleine taak en we namen even voor hem waar. Zo is het gegaan”, zegt René. “En voor ik het wist stond ik de volgende dag een circustent op te bouwen. Nou, dat heb ik geweten”, herinnert Mary zich nog.  

Meteen smaak te pakken
Het tweetal steekt sindsdien elk jaar de handen uit de mouwen. “We hadden meteen de smaak te pakken, vooral vanwege de bijzondere sfeer tijdens Kopje Cultuur.” De anekdotes en mooie herinneringen komen snel weer boven. René haalt een map met foto’s en documentatie. Mary: “Er kwam een keer een generaal in vol ornaat, een van de genodigden voor de VIP-avond, in een auto met chauffeur. Hij kreeg vriendelijk het verzoek om niet het park in te rijden maar te gaan lopen. Hij vond het geen enkel probleem.” Maar ook tal van bijzondere acts staan haar bij. 

En maar sjouwen 
De allereerste edities waren klein. René: “En met de nodige kinderziektes natuurlijk. Dan had een artiest stroom nodig, maar was dat er niet. Met kunst- en vliegwerk kregen we dat toch voor elkaar. Het is nu veel beter voorbereid allemaal.”
En gesjouwd dat ze hebben! “Tenten opzetten en vloeren leggen. En je legde heel wat kilometers af. We waren twintig jaar jonger natuurlijk, maar ik was helemaal kapot. Nu is er een bouwploeg, dat maakt het een stuk gemakkelijker”, zegt Mary. 

Zeker in het begin dacht René mee over allerlei zaken. “Dat deed ik samen met de toenmalige projectleider Allard van Lenthe. Bijvoorbeeld over de indeling van het park. Vaak heb ik ook allerlei ad hoc oplossingen bedacht. En een keer een zware pipowagen van twee artiesten achteruit het park uitgereden.” 

Sprookjesachtige sfeer 
Mary vertelt dat ze zich van tevoren verdiept in de artiest die ze gaat begeleiden tijdens het festival. “Ik zoek op internet van alles op, zodat ik weet welke vragen ik eventueel kan verwachten. Je merk dat een artiest dat waardeert.”
Vroeger was er geen tijd om voorstellingen te bekijken, maar nu lukt dat wel. Ze kunnen beiden veel hoogtepunten noemen. “Vooral de sprookjesachtige sfeer ’s avonds, de leuke acts, zoals een keer honderd drummers op de Markt, schrijvers in de kamers van villa Rams Woerthe”, somt Mary op. 

“Als alles goed loopt, het weer is mooi en je ziet allemaal blije gezichten, dan denk ik: ‘Het is ons weer gelukt!’ Het is prachtig om te zien hoe iedereen zich inleeft. Jong en oud vindt het leuk”, besluit René. 

Mary: “Op zaterdagavond drinken we ’s avonds als we thuis zijn nog wat en willen we op tijd naar bed, want de volgende ochtend moeten we weer vroeg op. Maar het wordt altijd laat, want we hebben elkaar altijd zoveel te vertellen”, lacht Mary.

Het begint zeker weer te kriebelen bij het tweetal! 

Ook vrijwilliger worden van Kopje Cultuur? Klik hier!